Review: Vader | Karl Ove Knausgård

Bladzijde 26, zin 1: “Het enige wat niet ouder wordt in het gezicht, zijn de ogen.” 

Dit is het eerste deel van een serie van zes. Ik weet nog niet of ik ze alle zes ga lezen, maar deel twee en drie staan op de lijst voor mijn #flowboekenchallenge. Het leek me dus logisch om met deel één te beginnen. Maar ik las het niet alleen om die reden, ik was ook heel erg nieuwsgierig! Ik heb al veel positiefs gehoord en in een boek dat ik onlangs las, As in tas, kwam het ook voorbij.

“Het begint tergend langzaam en na een bladzij of twintig kan ik mijn ogen niet meer openhouden.”

en:

“Lezen in Knausgård werkt intussen verslavend.”

Uit As in tas | Jelle Brandt Corstius

Waar gaat het over?

Dit is een autobiografische roman over het leven van Karl Ove Knausgård zelf. Het boek gaat dus over zijn vader, maar wel door de ogen van Karl Ove. Hoe hij zijn vader heeft meegemaakt op basis van zijn eigen herinneringen. Maar het is ook het verhaal van zijn jeugd, want dan heeft hij immers het meest te maken met zijn vader. Het gaat dus ook over een opgroeiende jongen.

Wat vind ik ervan?

Mooi! Dat tergend trage begin heeft mij in het geheel niet gestoord, integendeel. Ik houd juist van die detailvolle stijl van Knausgård. En het verhaal boeide me, terwijl er eigenlijk niet eens zo heel veel gebeurt. Het boek viel me dus aan alle kanten mee, want de uitlatingen van Brandt Corstius, die eigenlijk niet eens negatief zijn, hadden me wel een beetje bang gemaakt.

Knausgård moet echt een olifantengeheugen hebben, zo gedetailleerd is het boek. Zowel qua gebeurtenissen als wat betreft dialogen. Ongetwijfeld heeft zijn fantasie hem daarbij toch een handje geholpen, maar toch. Heel bijzonder.

Vooral het laatste deel van dit boek vond ik heel heftig, maar ook heel erg mooi. Samen met zijn broer ruimt hij de puinhopen van het leven van hun vader op, letterlijk en figuurlijk. Hij gaf me het gevoel toch een soort van in het reine te komen met zijn vader, met wie hij geen gemakkelijke band had. Maar hij laat ook vragen onbeantwoord. En zo is het natuurlijk ook in het echte leven, je krijgt niet overal een antwoord op.

Deze hele serie vind ik een interessant gegeven. Mijn strijd noemt Knausgård hem. De andere delen heten in de Nederlandse vertaling: Liefde, Zoon, Nacht, Schrijver en Vrouw. Ze gaan allemaal over hemzelf, zijn familie en zijn relaties. En dus tot in de kleinste details. Ik weet niet of ik daar blij mee zou zijn als ik hem zou kennen. Het is immers lang niet allemaal vleiend wat hij schrijft. Integendeel.

Intussen verheug ik me op het volgende deel! Hopelijk kom ik er snel aan toe. (Heb ik helemaal zelf in de hand natuurlijk, maar het lijstje met te-lezen-boeken wordt maar niet korter).

Ben jij van plan iets uit deze serie te lezen? En kies je dan ook voor deel één?

Tot slot:

Boek 61/104 #boekperweek #hrc

Volgende review (as donderdag): Adres onbekend | Kathrine Kressmann Taylor #flowboekenchallenge

Vader | Mijn strijd 1 (Min kamp. Første bok) 
Karl Ove Knausgård (Vertaling Marianne Molenaar)
De Geus 2015 (2012)
♥♥♥♥