Bladzijde 25, laatste zin: “Veel plezier, Clare.”
Sinds drie jaar houd ik met vriendinnen een kledingruilfeestje (is echt een aanrader trouwens) en dit jaar waren er ook boeken te ruil. Jullie weten inmiddels wel dat ik dol ben op boeken waarin boekliefhebbers huizen, dus dit boek moest ik wel meenemen. En het bleek ook nog eens een heel leuk boek!
Waar gaat De leesclub over?
Eén keer per maand komen Nicole, Harriet, Clare, Susan en Polly voortaan bijeen om een boek te bespreken. Ze zijn heel verschillend en kennen elkaar lang niet allemaal even goed. Ook hun levens verschillen mijlenver van elkaar. Clare wil dolgraag zwanger worden, maar dat lukt niet en dat is een heftig verdriet voor haar. Polly’s dochter raakt onbedoeld zwanger en dat zet niet alleen haar, maar ook Polly’s, leven op zijn kop. Nicole leidt op het oog het perfecte leventje, met leuke kinderen en een man waar ze stapelgek op is, maar er is meer aan de hand. Harriet heeft de perfecte man, al denkt zij dat ze niet meer van hem houdt. En dan is er nog Susan, gelukkig getrouwd, fijne kinderen, maar ook een dementerende moeder en een van haar vervreemde zus. Al doende leren de vijf leesclubleden elkaar steeds beter kennen en wordt duidelijk hoeveel steun ze aan elkaar hebben tijdens een heel bewogen jaar.
Wat vind ik ervan?
Ik ben dol op boeken waar steeds vanuit een ander personage verteld wordt, dus dit boek is heel erg aan mij besteed. Omdat het op mijn nachtkastje lag en ik daardoor steeds maar korte stukjes las, had ik wat moeite erin te komen, maar nadat ik het verhuisde naar mijn leesstoel heb ik het in een ruk uitgelezen. Het is gewoon een heel fijn verhaal, met herkenbare karakters en gebeurtenissen, geschreven in een prettige, vlotte stijl.
Ieder hoofdstuk begint met de flaptekst van het boek van die maand. Zo lezen ze onder meer Boetekleed van Ian McEwan, Rebecca van Daphne du Maurier, De alchemist van Paulo Coelho en Het meisje met de parel van Tracy Chevalier. Van deze vier boeken heb ik zelf stuk voor stuk genoten, dus dat is alvast een pluspunt. De andere boeken kende ik niet, maar dat zegt natuurlijk niets.
De bewuste leesclub is eigenlijk meer een soort kapstok dan het hoofdonderwerp, het had misschien ook wel een kook- of tennisclub kunnen zijn. Het gaat vooral om het maandelijks bij elkaar komen en samen praten over onderwerpen waar je het misschien anders niet zo snel hebt, met vrouwen die je anders misschien niet zou spreken. Vanuit dat gezichtspunt is een leesclub natuurlijk juist wel logisch, omdat je door het boek een makkelijk aanknopingspunt hebt. Maar ik blijf erbij dat het niet het hoofdthema is.
Het boek gaat volgens mij vooral over vriendschap, en dan in het bijzonder over dat wat goede vriendinnen voor je betekenen als het leven even niet zo makkelijk is. En dat die steun dan soms uit onverwachte hoek komt, van die vriendin die je eigenlijk nog niet zo goed kent en waar je het niet van had verwacht. En dat dat zo fijn kan zijn. Een soort ode aan vriendschap dus, in de vorm van een lekker weglezende roman over vrouwen die je vriendin zouden kunnen zijn, zeker een aanrader als je daar van houdt.
Ben jij lid van een leesclub? Waarom wel of niet?
Tot slot:
Boek 19/104 #boekperweek #hrc
Boek 9/62 #allesuitdekast
Volgende review (as donderdag): Vele hemels boven de zevende | Griet op de Beeck (#allesuitdekast)
De leesclub (The reading group)
Elizabeth Noble (Vertaling: Parma van Loon
Van Reemst, 2004
♥♥♥♥
5 Reacties
Wij hebben onze leesclub zo’n drie jaar geleden opgericht. Vijf vrouwen die elkaar niet kennen en allemaal met een ander karakter en persoonlijkheid. En wat klikt het goed! Tijdens onze ontmoetingen staat het boek steeds minder centraal (we praten wel veel over lezen en boeken) maar delen ook steeds meer over onszelf wat tot aardig wat geklets leidt 😂😊
Dat klinkt hartstikke leuk! (En lijkt ook wel een beetje op het verhaal van De leesclub uit het boek). Wel spannend denk ik, de eerste keer, of kenden jullie elkaar al uit boekblogland?
Die heb ik hier thuis ook in de kast staan. Een aantal jaren terug had ik een periode waarin ik heel veel van dit soort boeken las. De titel was meestal meteen ook datgene dat vier (doorgaans toch) vrouwen met elkaar verbond en door het boek heen volgde je dan hun verhalen. Als ik het me nog goed herinner was er ééntje met een quiltclub, een met een bakliefhebbers, een met een Jane Austen Book Club, …
Zelf ga ik niet naar een leesclub. Ik heb wel het geluk dat ik twee vriendinnen heb met wie ik over boeken kan praten maar echt in groep een boek gaan ontleden spreekt me minder aan. Een recensie schrijven en erover bloggen dan weer wel.
Die van de Jane Austen Book Club heb ik ook, ze staan nu zelfs gezusterlijk naast elkaar in onze boekenkast (en dat is echt toeval, want die is op kleur gesorteerd).
Ik hoor ook niet bij een leesclub, ik vind het altijd zo serieus klinken. Maar ik vind praten over boeken en lezen wel heel leuk. Gelukkig kan ik dat met veel vrienden én er is natuurlijk Bladzijde26 waar ik de rest van mijn ei kwijt kan.
Ik ben ongeveer 2 jaar lid geweest van een leesclub en ik vond dat leuk en interessant omdat ik daardoor veel boeken leerde kennen. Maar het nadeel was dat er nog veel te veel boeken ongelezen in mijn kast bleven staan die dan meer mijn ding waren om het zo te zeggen.