Review

Review: Een weeffout in onze sterren | John Green

Bladzijde 26, zin 1: “Admittedly, my Cancer Miracle had only resulted in a bit of purchased time.”

The fault in our stars | John Green (Een weeffout in onze sterren)
Ook als dit boek niet op mijn flowboekenchallenge-lijst had gestaan had ik het gelezen. Het krijgt zo ontzettend veel goede reviews. Het staat volgens mij al minstens drie jaar op mijn noglezen-lijst, maar ik het is nooit in de bieb aanwezig (ik doe niet aan reserveren). Dus toen ik voor mijn verjaardag boeken uit mocht zoeken, moest ik dit wel meenemen. In het Engels voor de verandering. Ik was heel benieuwd of het alle ophef waard is, maar dat is het absoluut, wat een rollercoaster van emoties!

Maar wat stond er eigenlijk in Flow Magazine over dit boek?

Februari 2013 | Inge Roos | Toen eigenaresse van kinderboekwinkel In de Wolken in Voorburg

“Romans over kanker komen bij mij altijd keihard binnen. Tien jaar geleden werd mijn man ziek en stond ons leven op z’n kop. Gelukkig is hij genezen, maar zo’n heftige periode raak je nooit helemaal kwijt. Het bijzondere aan dit boek is dat het niet het zoveelste zielige verhaal over een kankerpatiënt is. Ook al gaat het over twee Amerikaanse tieners die weten dat ze doodgaan, het is humoristisch en verpletterend romantisch. Hazel ontmoet Gus in een praatgroep en er ontstaat een diepgaande vriendschap. Omdat ze weten dat ze niet lang meer te leven hebben, gaan alle maskers af. Ze reageren heel eerlijk op elkaar en hun omgeving en dat is soms pijnlijk, maar vaak ook grappig. Het blijven wel echte pubers. Samen maken ze een onvergetelijke reis naar Amsterdam. De harde grappen vond ik herkenbaar; je kunt niet maandenlang snotterend rondlopen. Ook hoe Hazel houvast zoekt in rituelen vond ik mooi. Dat deden wij ook. Ik  las mijn man elke avond voor uit de dierenverhalen van Toon Tellegen.”

Ik heb niet zo’n heftige ervaring als Inge, maar ook dan komt dit verhaal keihard binnen. Het is zo raak opgeschreven.

Waar gaat het over?

Het vertelt in de eerste plaats het liefdesverhaal van Augustus en Hazel. Zeventien en zestien jaar oud, of jong eigenlijk. Beiden hebben ze kanker, Hazel leeft al drie jaar voorbij haar wonder, maar de vraag is hoe lang nog. Augustus heeft een been laten amputeren om te genezen, maar de angst blijft. Hun liefdesverhaal is kort en kent als ieder liefdesverhaal hoogte- en dieptepunten, gewone die iedere tiener meemaakt en bijzondere, die te maken hebben met hun ziek zijn. Leuk extraatje: een deel van het boek speelt in Amsterdam.

Wat vind ik ervan?

Heftig, hartverwarmend, ontroerend en grappig. Wat een boek! Heel blij dat ik het in de kast heb staan, ik ga het zeker nog eens lezen, het raakt me.

Ik vind het bijzonder knap dat Green erin is geslaagd om dit verhaal in de eerste plaats een liefdesverhaal te laten zijn. De kanker is bijna bijzaak, bijna, want je kunt er gewoonweg niet omheen, maar het gaat niet alleen over kanker. En de romance is prachtig. Onzeker, hemelhoog juichend, ontroerend, vol twijfel, romantisch, flirtend. Zoals dat gaat in een prille liefde, geloofwaardig dus en toch origineel.

Het verhaal leest als een speer. De humor is hard, maar dat kan ik wel waarderen, zoals Inge Roos hierboven al zei “je kunt niet maandenlang snotterend rondlopen”. Je leest vanuit Hazel’s perspectief, daardoor voelt het heel persoonlijk en dichtbij. Bovendien is Hazel grappig en heel creatief met taal, en dat is weer leuk om te lezen. Ze houdt ook van lezen, pluspunt!

Ach, wat moet ik er verder toch over zeggen, lees het gewoon zelf, dat verdient het!

Ben jij ook altijd een klein beetje trots als in een grote buitenlandse roman Nederland een rol heeft? Of zit dit chauvinistische trekje alleen in mij?

Tot slot:

Boek 01/52 #boekperweek
Boek 15/102 #flowboekenchallenge

Volgende review (as dinsdag): Met het bloed van mijn hart I & II (deel 8 uit de Reiziger-serie) | Diana Gabaldon

The fault in our stars | John Green (Een weeffout in onze sterren)

The fault in our stars (De weeffout in onze sterren)
John Green
Penquin Books 2013
♥♥♥♥♥

 

Previous Post Next Post

8 Reacties

  • Reply Anneke 3 januari 2016 at 12:01

    Ja, ik ben daar ook altijd trots op.

    • Reply Marloes 4 januari 2016 at 19:09

      Yes, ik ben niet de enige!

  • Reply Literasa 3 januari 2016 at 19:57

    Ik ben daar (als Belg) een beetje jaloers op!

    • Reply Marloes 4 januari 2016 at 19:11

      Oh, jij bent plaatsvervangend chauvinistisch, dat is helemaal leuk!

  • Reply Margriet 12 januari 2016 at 16:33

    Gereserveerd! (ik doe wel aan reserveren, het aanbod is hier niet zo heel groot) Ik ben benieuwd en laat je uiteraard weten wat ik er van vond.

    • Reply Marloes 12 januari 2016 at 19:29

      Ik ben benieuwd!

      • Reply Margriet 28 januari 2016 at 21:01

        Een mooi boek! Al vind ik ze Hazel en Gus wel al heel erg wijs. Of was ik zelf op die leeftijd zo onwetend?

        • Reply Marloes 29 januari 2016 at 18:46

          Fijn dat je het mooi vindt! Ik denk zelf dat je dat wijze misschien als een soort bijproduct krijgt als je zoiets meemaakt. Ik was zeker niet zo wijs op die leeftijd…verre van…

    Ik wil wel reageren