Review: De boekhandelaarster uit Orvieto | Valentina Pattavina

Bladzijde 26, zin 1: “Maar van waar stamt de wijsheid dan, en het inzicht – waar is het te vinden?”

Waar ik dinsdag al schreef dat de quote “Don’t judge a book by it’s cover” echt op waarheid berust, kan ik deze vandaag opnieuw onderschrijven. Afgaande op de cover dacht ik te maken te krijgen met een fijne chicklit, misschien wel in de stijl van Sarah-Kate Lynch, maar het is meer dan dat.

Waar gaat het over?

Mathilde is op de vlucht voor zichzelf gestrand in Orvieto. Ze overtuigt de boekhandelaar om haar aan te nemen als boekverkoopster. Al snel gaat ze wonen bij een vriendin van hem en wordt zelfs uitgenodigd voor een etentje bij zijn vrienden. Samen met zijn neef, de aantrekkelijke journalist Michele, duikt ze in een onopgelost mysterie. Zo’n tien jaar geleden is er een lijk gevonden, hangend aan een boom, het leek op het eerste gezicht zelfmoord, maar Michele plaatst daar nog altijd vraagtekens bij.

Wat vind ik ervan?

Tsja, wat vind ik ervan? Vaak leuk, soms minder leuk. Dat kan natuurlijk ook door mijn verwachtingspatroon komen, het is namelijk geen lichte humorvolle chicklit en daar hoopte ik wel op. Ik vind het eigenlijk jammer dat ze er meer van heeft willen maken, want haar schrijfstijl, de setting en de personages lenen zich er prima voor. Het mysterie van het lijk laat zich er ook nog wel inpassen, maar de ontknoping, de brieven aan haar zus (?) en de vele citaten die een nieuw hoofdstuk inleiden vond ik niet goed passen bij de sfeer van het boek.

Vooral die citaten deden me heel weinig, ik ben ze blijven lezen omdat ik hoopte dat er nog een kwam dat me wel zou raken, maar helaas. Ik vind het ook een vreemde keus om niet per citaat aan te geven waar het vandaan komt, maar dat op een verzamelpagina te doen. Voor mij zou het namelijk wat toevoegen als ik weet dat een tekst uit de Bijbel komt, of uit een biografie, of uit een verhandeling over geschiedenis. Nu voelde het een beetje als een manier om de roman een literair tintje te geven.

Toch heb ik het boek met veel plezier gelezen, Pattavina schrijft leuk en heeft duidelijk veel fantasie. De personages zijn levendig en een tikje vreemd zoals ik dat graag heb. Bovendien gebeurt er lekker veel waardoor het vlot weg leest, je hebt het zo uit (tenzij je erg bij die citaten blijft hangen). En natuurlijk is het fijn dat het zich afspeelt rond een boekwinkel, de liefde voor boeken is op een prettige wijze door het verhaal gevlochten al speelt het een minder grote rol dan in bijvoorbeeld  De boekenapotheek aan de Seine en De leestip.

Heb jij dat ook wel eens dat je een boek kiest op basis van cover/titel en dat het dan totaal niet blijkt te passen bij je verwachtingspatroon?

Challenge-updates:

Boek 47/53 #boekperweek

Volgende review (as dinsdag): Rode sneeuw in december | Simone van der Vlugt

De boekhandelaarster uit Orvieto (La libraia di Orvieto)
Valentina Pattavina (Vertaling: Saskia Peterzon-Kotte
Orlando Uitgevers 2012
 ♥♥♥♥