Review

Review: Torenhoog en mijlen breed | Tonke Dragt

Bladzijde 26, zin 1: “‘Goed, robot,’ zei Edu.”

Torenhoog en mijlen breed | Tonke Dragt | Bladzijde26
Omdat De brief voor de koning & De geheimen van het wilde woud voor mij de ontdekking van 2014 waren verheugde ik me heel erg op dit boek van de #flowboekenchallenge-lijst.

In tegenstelling tot De brief en De geheimen is dit een toekomstroman, hij speelt jaren verder dan nu. Aardbewoners hebben voet aan de grond gezet op Venus en op deze planeet, overkoepeld door torenhoge en mijlen brede wouden, speelt dit verhaal.

Maar wat stond er eigenlijk in Flow Magazine over dit boek (en over Ogen van tijgers)?

Augustus 2014 | Floor Rieder | illustrator

“Sinds mijn twaalfde herlees ik eens in de vijf jaar deze toekomstromans, het eerste boek gaat over planeetonderzoeker Edu, die naar Venus gaat, waar mensen onder een koepel wonen. De gevaarlijke wouden daarbuiten zijn verboden gebied, maar Edu gaat er toch naartoe. In Ogen van tijgers is Jock Martijn de hoofdpersoon. Hij is ontslagen als planeetonderzoeker op Venus en moet terug naar de Aarde, die één grote stad is en waar de tijgers zijn uitgestorven.
Gedachten lezen komt ook in de boeken voor, dat spreekt mij erg aan. Ik hou van boeken over mensen met bijzondere krachten. Ik ben heel nuchter, maar het is denk ik een oude droom om zelf ook zo’n speciale gave te hebben. Waar ik ook van gesmuld heb, is die vampierenreeks Twilight; dat mag je gerust opschrijven, daar schaam ik me niet voor. Maar los daarvan schrijft Tonke Dragt erg goed. Ik ben ook fan van haar illustraties. Laatst heb ik ABC Dragt van mijn vriend gekregen, een gaaf boek van Joukje Akveld en Annemarie Terhell over haar leven en werk.

Ik kan me goed voorstellen dat ze dit boek iedere vijf jaar herleest, zelf doe ik dat met de Thule-trilogie van Thea Beckman (nou ja, eens in de drie jaar dan) dat zich ook in de toekomst afspeelt. Dat gedachten lezen vind ik zelf een heel boeiend thema in deze roman, maar meer omdat ik het interessant vind om te lezen wat zo’n voor implicaties heeft. Dat komt ruimschoots aan bod dus ik kon mijn hart ophalen. Naar dat ABC Dragt ben ik ook wel nieuwsgierig, ik ga eens kijken of ik dat kan vinden.

Waar gaat het over?

Edu Jansen is voor de tweede keer aangesteld als onderzoeker op Venus. Samen met de andere onderzoekers woont hij daar in een koepel en het is hun ten strengste verboden de veilig geachte naaste nabijheid van die koepel te verlaten. Edu droomt echter van een bezoek aan de wouden, hij is ongelooflijk nieuwsgierig naar deze uitzonderlijke gebieden, Aarde is namelijk compleet verstedelijkt, een woud of zelfs maar een bos heeft hij nog nooit gezien. Tijdens een observatievlucht laat hij het erop aan komen en maakt met zijn schip een noodlanding op een open plek in het woud.

Wat vind ik ervan?

Ik moest er even in komen, even wennen aan de setting in de toekomst, even wennen aan het jeugdboek-gehalte, maar toen zat ik er helemaal in. Ik snap er nog altijd niets van dat ik vroeger als kind nooit iets van Tonke Dragt gelezen heb, hadden ze het misschien niet bij ons in de biebbus of in de piepkleine schoolbibliotheek? Volgens Tonke is de bieb van de toekomst vooral een luisterbieb, papieren boeken zijn zeldzaam, bij de bieb leen je een “oorknop” waarop een boek is ingesproken, zo kan je je optimaal ontspannen tijdens het “lezen”.

Erg leuk boek dus! Tonke legt in een bericht aan de lezer uit dat op het moment dat ze het boek schreef nog niet bekend was dat leven op Venus onmogelijk is, dus dat we haar maar niet kwalijk moeten nemen dat het achterhaald is. Maar dat is natuurlijk onzin, waarom zouden we haar dat kwalijk nemen? Het is een fantastisch verhaal, fantasierijk, spannend en met iets om over na te denken, meerdere iets-en zelfs. Bovendien is het vlot en goed geschreven. Grappig vond ik ook het knipoogje naar De geheimen van het wilde woud, ik voelde me een echte insider.

Een minpuntje vind ik de romance, die vind ik veel te dun neergezet, alsof ze zich er ongemakkelijk bij voelde om die te beschrijven. Maar misschien heeft het ook te maken met het tijdsbeeld toen en het jongensboekgehalte. In De brief en De geheimen viel het me ook al op. Het is niet onoverkomelijk hoor, het voelt alleen niet helemaal natuurlijk.

Gedachten lezen

Het interessantste thema in dit boek vind ik dus het gedachten lezen. Het blijkt dat de bewoners van Venus op die manier met elkaar kunnen communiceren en dat ze ook de gedachten van mensen kunnen lezen. Voor de onderzoekers een heel beangstigend idee. Het houdt ook Edu zeer bezig en het maakte dat ik me ook afvroeg hoe ik ermee om zou gaan als ik het zou kunnen. Het is natuurlijk een heel praktische gave, maar ook vaak een heel confronterende. Dat lijkt me heel moeilijk om mee om te gaan, ik weet ook niet goed of ik het wel zou willen kunnen, misschien als iedereen het kan zodat iedereen ook op een andere manier met zijn gedachten om gaat?

Zou jij gedachten willen kunnen lezen?

Challenge-updates:

Boek 44/53 #boekperweek
Boek 07/102 #flowboekenchallenge

Volgende review (as donderdag): Reiskoorts | Diane Broeckhoven

Torenhoog en mijlen breed | Tonke Dragt | Leopold 2010 | ♥♥♥♥

Previous Post Next Post

5 Reacties

  • Reply dramaqueen9222 25 augustus 2015 at 13:11

    Fijne review! Klinkt als een goed boek. X

  • Reply Van 26 tot 26 – Augustus! | Bladzijde26 26 augustus 2015 at 19:46

    […] Tonke Dragt / Torenhoog en mijlen breed ♥♥♥♥ […]

  • Reply Niek 26 augustus 2015 at 20:33

    ‘Torenhoog en mijlen breed’ is een van mijn favoriete jeugdboeken. Niet zozeer toen ik zelf nog een kind was (toen waren het vooral de avonturen van Tiuri en meester Frans), maar nu als volwassene spreekt Torenhoog me nog wel meer aan dan die andere boeken. Ik ben vooral gevallen voor het nonconformistische van Edu. Hij legt zich niet neer bij de de (ongefundeerde) geboden en verboden van zijn bazen maar volgt zijn eigen pad. Dat verbindt hem ook wel aan Tiuri die aan het begin van ‘De brief voor de koning’ ook een afweging maakt tussen wat hij geacht wordt te doen (de hele nacht waken) en wat hij zelf vindt dat hij moet doen (de schildknaap van de zwarte ridder met het witte schild helpen).

    • Reply Marloes 27 augustus 2015 at 10:19

      Leuke reactie Niek, dank je wel! Ik houd daar ook van, zelf nadenken, niet doen omdat het zo hoort of iedereen zo doet. Wat mij betreft dingen die in ieder jeugdboek naar voren gebracht moeten worden, daar kan je immers nooit genoeg van doordrongen raken.

    Ik wil wel reageren