Review: Het Kinderziekenhuis | Chris Adrian

Het kinderziekenhuis is tweede boek in het kader van mijn Flow boekenchallenge en meteen een boek dat ik zelf niet zo snel zou pakken, ondanks de lovende quotes op de cover. Het oogt wat somber en ik ben ook niet heel erg into kinderen. Dus of een boek over een kinderziekenhuis iets voor mij zou zijn?

Bladzijde 26, zin 1: “Maar Jemma had echt altijd gewoon vanzelf geweten wat verkeerd was en ervoor gekozen, en nu dus ook.”

 

Wat stond er eigenlijk in Flow Magazine over dit boek?

2011 #03 | Lidewijde Paris | toen uitgever bij Ailanthus

“Dit las ik in de trein, en ik moest er verschrikkelijk om lachen. Trá-nen. De mensen tegenover me moesten ook lachen. Ik probeerde het – hikkend en gierend – uit te leggen, en daar moesten ze alleen maar meer om lachen. Uiteindelijk had de hele coupé de slappe lach. En dat terwijl het echt ook dramatisch is! Het verhaal speelt in de toekomst. De wereld loopt onder water; het kinderziekenhuis wordt als enige gered, met alle mensen die daar toevallig waren: zieke kinderen, artsen, verpleegsters, ouders.

Schrijvers isoleren vaak mensen. Dan kan er een nieuwe orde ontstaan met machtsspelletjes. Dat gebeurt hier ook. Het boek is totaal absurd: engelen spreken door de intercom, een vreemde man spoelt aan die met alle vrouwen seks heeft. En toch denk je nooit: dit bestaat niet. Ik las dit boek met het idee: het is veel te dik, dat ga ik nooit uitgeven. Nu weet ik: de integriteit van mijn uitgeverschap zou in het geding zijn als ik het niet zou uitgeven. Het verschijnt in 2011.”

Zo gelachen als Lidewijde heb ik niet, maar het is inderdaad bij vlagen wel een erg grappig boek én ook heel dramatisch. Ik ben blij dat ze besloten heeft het uit te geven en dat het onderdeel is van mijn challenge, want ik heb er zeker plezier aan beleefd, het is zo’n bizar boek!

Waar gaat het over?

Jemma loopt haar coschappen in een kinderziekenhuis als het ondenkbare gebeurt. Er breekt buiten een helse storm uit. De hele wereld komt onder zeven mijl water te staan, maar het kinderziekenhuis, met daarin alle op dat moment aanwezigen, blijft drijven. Bizar genoeg blijkt het kinderziekenhuis daarop voorbereid te zijn. Er is een “behoedende engel” aan boord die de mensen toespreekt en met behulp van “replicatoren” hen in al hun fysieke levensbehoeften voorziet.

Het zeer willekeurige gezelschap aan boord probeert een bestaan op te bouwen en loopt tegen alle klassieke problemen aan waarmee een plotseling geïsoleerde gemeenschap mee te kampen krijgt. Er vinden bovendien nog meer bizarre gebeurtenissen plaats en het leven aan boord wordt er niet eenvoudiger op. Jemma ontdekt intussen dat ze zwanger is en terwijl ze eigenlijk genoeg heeft aan haar eigen problemen wordt ze onverwachts de nieuwe leider van het kinderziekenhuis.

Wat vind ik ervan?

Ik vind dit absoluut een fascinerend boek. Wel vrij zware kost, ik zou het zeker niet aan iedereen aanraden. Maar als je niet terugschrikt van een complex en surreëel verhaal is dit misschien wel wat voor jou. Het zit echt heel goed in elkaar en daardoor slik je al die bizarre gebeurtenissen, het lijkt allemaal gewoon te kunnen.

Schrijfstijl

Ook is het hier en daar erg grappig, Adrian heeft een hele serie maffe personages uit zijn duim gezogen die soms de gekste dingen doen en waar hij dan weer heel droog over schrijft. Ik vond wel dat hij teveel medische termen gebruikt, die klinken vaak erg ingewikkeld en ik vroeg me soms af of het echt nodig was, anderzijds is het waarschijnlijk wel de realiteit in een ziekenhuis.

Isolement

Ik houd wel van boeken die zo’n isolement als uitgangspunt nemen. Ik vind het altijd boeiend om te lezen wat de schrijver denkt dat er gebeurt als mensen in zo’n situatie terecht komen. De stad der blinden van José Saramago is daar ook een mooi voorbeeld van. En dichter bij huis, Hanna Bervoets’ Alles wat er was.

Kortom, een mooi boek! Ik ben blij dat ik het gelezen heb. Morgen ga ik naar de bieb voor twee nieuwe exemplaren om te lezen voor mijn flowboekenchallenge. Dit was alvast een goed begin.

Tot slot:

Boek 29/53 #boekperweek
Boek 2/101 #flowboekenchallenge

Het Kinderziekenhuis (The Children’s Hospital
Chris Adrian
Ailanthus, 2011